Yine bir sonbaharda düştüm yollara senin için
Yağmurlar yağarken ,esen rüzgarda sarı yapraklar
Amaçsız insan gibi ,başıboş,canhıraş savruluyor
Suya doymamış topraklar,yağmurda da kavruluyor
Solan tabiatta bir yaşlı dal, kırmızı bir gül devriliyor
Hayat devam ediyor,baharda,yazda kış-sonbaharda
Çalışkan insanlar çalışıyor,didiniyor, üretiyor,arı gibi
Tembel insanlar yatarlar; kış uykusuna ayı gibi
Düşünen insanlar yazarlar,senin gibi , benim gibi
Özgür insanlar asidir,başkaldırır onun gibi,bunun gibi
Hayat bize öğretmendir,öğretir her şeyi acıda olsa
Gezince görürüz baktığımız her yeri,adımız hacı da olsa
Belki de bu son bahar ,hayatın gerçek son baharıdır
Onun için tabiat ve yüzler solmuş yapraklar sarıdır
Görmüyorsak, zihnimiz meşgul ya körüz yada deli
Gerçeklerden korkarız bazen,engelleriz içimizdeki seli
Görüyorsak gözümüzle, yoruyorsak yaşıyoruz ezeli
Ölüm acı bir sondur, üzülmeyin,takmayınız eceli
Bedenimiz olmasa da yaşayacak dünyadaki eseri