Evet sen haklıydın sevgili,değmez bir kız İçin
Yorgan yakmaya
Dediğin gibi zamanla unutulur her şey değmez dönüp bakmaya
Benim acılarıma da elbet ilaç olacaktı zaman
Her yaranın izi gibi kalp yarasının
da öyle bir izi kalacaktı ve geçmişi andıkça
Hatırlayacağım;Zühreyi,Hatice’yi,Yükseli,
şadan’ı Aysun’u ve Bilgeyi hülya yı ve
Gülnur’u anacağım kalbim sızlayarak günah ve sevaplarıyla.
Ama Zühre saf ve temizdi,güzeldi güller kadar,istiyordum olsun yoldaşım
Fakat izin vermiyordu kader, cepte harçlık yok, henüz onaltı onyediydi yaşım
Hatice ‘nin gözleri kara,denizler kadar derin sıcak bakışı etmişti kalbimde yerin
Güzel gülüşü ve tatlı sözüne kanıyordum anlatamıyordum sevgimi utanıyordum
Kelimeler yetersizdi,aşkımı anlatmaya kimseyi bulamadım derdimi dinletmeye
yaşımın heyecanlı günleri mazide kaldı nakışlar işleyerek
Yüksel fidan boylu,ölçüleri güzeldi ve beni davet etti yanına,dudağın dişleyerek
Geçti aylar ve yıllar Yüksel olmuştu hayal anılarda gülerek
Şadan ve aysun Tekirdağ’da iki beyaz melekti temiz, güzel ve bakımlı
Saçları sarı idi gözleri yosun yeşili, her birinin ayrıydı kalbimdeki yeri
Bilge öylesi bir kızdı hep yüksekten uçardı,sonra da kırılırdı kanatları kolları
Güzellik gidince elden,kapılar kapanmıştı, Onun kırık kalbi istanbul da çok yanmıştı
Hülya esmer sıcak kanlıydı,kötü yönü çabuk kanardı ellere,
Gülnur Vefasız,kararsız,ve ürkek bir kızdı
Tav olurdu hemen güzel dillere
Her şey bir yana son aşkım olacaktı,öylesine sevmiştim
Kusurları güzellik sevgimiz bir destan olsun istemiştim
Kısmetten öteye yol var mı dostum demiştim
Biz bunları düşlerken feleğin sillesini hissetmeden yemiştim