sütten kesilmiş sanki gülüşlerin
ölüm saati tespit edilemeyen bir ceset gibi tedirgin bakıyor gözlerin...


damarlarım bütün kanıyla bir yokluk çölüne koşuyor.
dualarım kodunu yitiriyor.
halkı ona sırt dönmüş Musa gibi depresiffim yine
üstelik bir Golan’ım bile yok.
az hatırlanan bir rüyanın içinde geçiyor adım, seninle
illa Leyla gelecek bu şiire
ya da bu şiir gidecek leylaya.
yakında bir kuyu yok
bir Yusuf da düşmeyecek buraya.
bütün karşılara karşı evcil bir şiir düşüyor beynime
ve beynim Mikalin elinde bir yağmur gibi düşüyor yerlere
dudağımın kenarından akan kelimeler karanfil satan kadınlara iman ediyor.
birazdan kırkıma basacağım
peygamberlik verilecek
ve sen susarsan
bir mağarada sırtımı döneceğim  halka.
zeus bileklerini kesecek
heyelan düşecek bütün düş trenlerine,
"trenler gecikirse de görüşürmüyüz  sevgili"


pynst.