İzafidir çok zaman enginlik ve yücelik,
Boylar yerinde amma fikirlerde cücelik.
Bakışlar aynı yöne, algılananlar farklı,
Sadece gözler görmez, yabana atman aklı.


Ömür dediğin ne ki; en uzunu bir asır,
Bu zaman diliminde çözülür mü bütün sır?
Bu sırlar alemini kim çözdü, kim çözecek?
Uçsuz bucaksız feza, kim ne ile gezecek?


Yıldızlar, gezegenler yüzer durur boşlukta,
Şu kocaman uzayda dünya küçücük nokta.
Kudreti sonsuz olan ne alemler yaratmış,
Şu küçücük dünyayı nimetlerle donatmış.


Sabit sandığın dağlar bulutlar gibi yüzer,
Bu ne büyük bir sanat, bu sanatı kim çözer?
Dağların boyu kadar, derindir okyanuslar,
Hakkın zikriyle meşgul balinalar, yunuslar.


Bir nizam üzerine bütün evren dönüyor,
Nice yıldızlar doğup, niceleri sönüyor.
Kainatta bir zerre insan denilen varlık,
Hakka tabi kul olmak en büyük bahtiyarlık.




Sabri Koca