.

Yokluğun cehennemden farksız
Kor ateşler içindeyim
Kaç gece daha sensiz geçecek
Uykuları haram ettin gözlerime
Çık gel artık !
Dönmesin yazım kara kışlara
Yine esiri olayım gözlerinin
Bir ömür müebbet kalayım yüreğinde .

Gelmiyorum de !
Seni sahiplenmekten vazgeçsin yüreğim
Varsın üşüsün ellerim
Kabulleneyim soğuktan ölmeyi
Sen de yokum nasılsa .

Yoğun duygular içindeyim
Öksüzüm bu aralar
Başımı dayayacak omuz
Saçımı okşayacak bir el yok artık
N’olurdu
Gözyaşlarımı dindirseydin bir gülüşünle
Gecenin bu kör saatinde .

Senli düşlerim yok artık
Böyle mi bitecekti
Akıttığım gözyaşlarımı bir görseydin
Boynu bükük bırakıp gidemezdin beni .

Bir hoşçakala sığdırdın aşkımızı
Haykırışlarımı duysaydın
Bir süreliğine ertelerdin gidişini
Sahipsiz bırakmazdın yüreğimi .

Söyle
Hiç olmadım mı sende
Kendince haklıydın belkide
Aşk kör etmişti gözlerimi
Söz geçiremedim yüreğime bir türlü .

Sen gözlerimden sakındığım sevdam
Aldığım nefes anlatamadığım duygularımsın
Hep aklımın bir köşesindeydi
Birgün yarı yolda bırakıp gideceğin
İçimdeki isyan fırtınaları dinmiyor
Ah’lara dönüşüyor
İki damla yaş süzülüyor yanaklarıma
Haykırmak istiyorum
Seni çok özledim çok seviyorum diye
Yine hava da kalacak sözlerim
Çok geç olduğunu biliyorum ...






Refik
29 . 01 . 2019
İstanbul