Çiçeklerimle konuşuyorum her sabah
Anlatıyorlar bana dertlerini
Lalelerin suyu az gelmiş
Mor menekşeler fazla kalmış güneşte .

Güller pek solgun görünüyor
Döküyor yapraklarını vaktinden önce
Kasımpatılar ağlamaklı
Bahçemde bir sessizlik var sanki .

Bülbül ah’ı figan ediyor
Mızrap tele her dokunduğunda
Hele bir de çalarsa hicaz makamından
İçten içe kanar yaralarım .

Kapanmayan bir yarasın yüreğimde
Gün geçtikçe depreşiyor acılarım
Öyle bir vurdun ki can evimden
Uzun zamandır kendime gelemedim .

Söyle ey vefasız sevgili
Yaptıklarını hak ettim mi
Bir çırpıda sildin herşeyi
Benden çok mu seviyordu seni .

Birgün pişman olur da dönersen geri
Çok uzaklarda olacağım
Arama sürme izlerimi
Çalma kapımı açmayacağım .

Akıttığın gözyaşlarında boğulacaksın
Tutunacak bir el arayacaksın
Yanında ben olmayacağım
Şimdi hasat zamanı sevgili
Ne ektiysen onu biçeceksin .

Bunun böyle olmasını sen istedin
Giderken güller açıyordu yüzünde
Gözlerimden akan yaşlar kurudu yanağımda
Alma mazlumun ahını
Çıkar aheste aheste
Son pişmanlık faydasız
Hadi şimdi mumlar yak
Git telli baba ya
Adaklar ada kör talihine
Belki papatya fallarında bulursun o çok sevdiğini ...






Refik
29 . 01 . 2019
İstanbul