Susan dudağında yeşeren
Buğulu gözlerinde demlenen
Kulaklarıma hapsolmuş gizlenen
İncitmeden acılarla hicrete yeltenen
Güz yağmuru sesindi sesin
Yarat beni baştan yarat sevdiğim

Hasreti ellerinde su diye taşıyan
Özlemini içinde sonsuz yaşıyan
Sabır kapısını duayla arşınlayan
Seni seviyorum derken titremeye başlıyan
Söz mahkûmu lâl dilindi dilin
Yarat beni baştan yarat sevdiğim

Yokluğuna alışamazken ayrılığı bitiren
Hasta ruhumu ilaçsız doktorsuz iyileştiren
Sevdiği uğruna özgürlüğünü yitiren
Kayıp bedenimi küçelerden bulup getiren
Çabayla topal iz süren ayaklarındı ayakların
Yarat beni baştan yarat sevdiğim

Her daim yolumda diken ayıklayan
Yağmura kıyamayıp yaşlarıyla yıkayan
Nazara gelmesin diye bakışından saklayan
Kucağa alışık bebeler gibi sarıp koklayan
Öpülesi nasırlı ellerindi ellerin
Yarat beni baştan yarat sevdiğim

Sükûtu ihsan güz yağmuru sesinde
Acemi suskunluk söz mahkûmu lâl dilinde
Sadakat dersen öpülesi nasırlı ellerinde
Azim topal iz süren çıplak ayaklarında
Beden avlusunda ruhuna çarpılan kulum
Gayrı ömrüm senindir senin
Yarat beni baştan yarat sevdiğim