Gergefte bir çula dokumak seni
Seni nakışsız katıksız yavan
Ve çırpınışıyla kanatların
Köpürmüşken mavi gök
Seni yakışsız sabırsız şafakla
Semsert, hemmide bakışsız
Yamamak bir çula birde şiire

Sen gelirsin aklıma
Ki heç mi heç
Bir kerre bile
Güneş izleri durularken bayırda
Tenhada, yapayalanız dam başında
Ele güne karşın
Heç düşürmedin yaşın

Böcek karşılayan bin bir çiçek
Canı taşıyan her böcek
Dalaşır durur gün aşırı
Nasibin arar öte yüzünde dağın
Sen gelirsin aklıma
Kapadığında çapak iki gözün
Karanlığına damın loo

Bir baş kuru soğan
Vurur alnın çatısına ulan vurur
Zerrei kum dökülür yüzüme
Kurur yaşım güya utancından
Tan kızarıklığında
Sen gelirsin aklıma
Karılırım toprağa kabuğun anısına

Zulada suskun bıçak sabrım
Sen gelirsin aklıma
Aklıma söz geçmez seni hatırlarım
Hapisliktir hiçlik mertebesi
Hapsindeyim gözlerinin
Bir gülüşüne erir yüreğim
Birde yeşil erik çeker canım