Yalnız ben değilim hasretlik çeken,
Vuslatı bekleyen kullar perişan.
Yalnız ben değilim boynunu büken,
Susuz bırakılan güller perişan.


Her ne söyler ise doğru söyleyen,
Çaresiz kalınca yardım dileyen,
Yârin hasretiyle yanıp, inleyen,
Ateşle dağlanan diller perişan


Ne oldu da böyle mahzun bakarsın?
Kırlardan mı geldin çiçek kokarsın?
Dertsiz şu başımı derde sokarsın,
Zülfünden dökülen teller perişan.


Onu düşüncemden atamıyorum,
Ateşler içinde yatamıyorum,
Düşmüşüm boşluğa tutamıyorum,
Yari saramayan eller perişan.


Hastalar gıptayla bakar sağlara,
Sararan yapraklar küsmüş bağlara,
Sonunda kendimi vurdum dağlara,
Bulutlar perişan, yeller perişan.


Şimşekler çakınca önce sinemde,
Fırtınalar koptu gönül hanemde,
Yapayalnız kaldım koca alemde,
Yıkmaktan yorulan seller perişan.




Sabri Koca