Okçular ok atınca kalbe saplandı ucu,
Ömür boyu bir okun acısıyla yaşarım.
Benim bu çektiklerim gafletimin sonucu,
Sinemde ki yaranın sancısıyla yaşarım.


İçtim aşkın zehrini gül kokan ellerinde,
Sevdamız sakız oldu el alem dillerinde,
Sürüklenip giderim gözyaşı sellerinde,
Ölüm sanki ensemde, deli gibi koşarım.


Tatlı olan meyvenin çekirdekleri acı,
Bitmez ayrılıkların, sabırdır tek ilacı,
Dilim ah çekse bile; gönlüm sana duacı,
Halâ senin sevdanla dolup, dolup taşarım.


Herkesi yakan ateş bir gün seni de yakar,
İyi, kötü ne varsa elbet karşına çıkar,
Aşka müptela olan ne yorulur, ne bıkar,
Kar, fırtına demeden zirvelerden aşarım.


Açılmamış goncaydın, neler oldu da soldun?
Hayattan ne umardın, bak sonunda ne buldun,
Günbegün uzaklaştın, sonra yabancı oldun,
Sanma ki bu haline sevinerek coşarım.



Sabri Koca