6
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
1429
Okunma
Rüzgârın
Döş döven türküsüne karışan
Çöplük martılarının
Çığlığı
Yankılandı kulaklarında
Üşüdü!
Bulvar ayazına yenikti
Teni
O yüzden
Daha bir derin çekti
Tiner kokusunu içine
O kentin
Göğüs kafesinde
Unutulanıydı
Oysa
Daha ağırdı
Kentin
Bir ucundan
Diğer ucuna giden
Ankara’nın
İs kokusu
Tiner kokusundan
Hissetmedi!
Uyumak istiyordu
Uyumak
Ve
Hiç uyanmamak
Sarılıp
Kabanında ki
Utancımızın yırtıklarına
Uzandı
Sakarya sokağının en ücra bankında
Kapandı gözleri
Sabahın hayrında
Gök griye döndü
İlk kar düştü üstüne
O
İse
Uyanamadı
Bir daha
Telaşlı yaşamlar
Geçti
Donan teninin
Yanından
Kimse fark etmedi
Kentte
Bir
Eksilen olduğunu
Kar’ı düşündü
Yalnızca
Koruğanlı sıcak yaşamlar
Ölüm değildi kar
Ankara’nın yüzüne değen en güzel düşüydü
Taylan KOÇ