5
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1366
Okunma
Sere serpe uzanmıştı gece üstüne
Yüzündeydi ışığı
Hangi yöne dönse
Siliniyordu dünün günahları
Huzurluydu penceresinde kuşlar
Sesini dinledim
Sert değil
Yumuşaktı nefesi
Bir mısra gibi kıvrılıp
Dudaklarının arasından karışıyordu
Karanlığa buğusu
Yakındı tenime
Yağmur mevsimi
Uyanışını gözledim
Sarılsam
Üşürdü gece
Düşerdi
Deli bir orman gülüşüyle açılan gözlerinden
Yıldızlar yere
Sarılmadım
Saklanıp gölgeme
Kalbimle yürüdüm
Kendi zamanıma...
Taylan KOÇ