Şimdi
dik ve kalın gövdeli,
yosunlu kabuğu ile acı,
yapraklarından soyulu, yaşlı
bahçemdeki Kiraz Ağacı ()
önünde durdum;
"Hatırlıyormusun Haldun Taner’i?" diye
kendi-kendime
soırdum.

İstanbul Moda’da mı neydi?
Küçük bir bahçe içi
3 katlı şirin bir oteldeydi.
Konuklarım Almanya’dan.
Yarım-yamalak
almanca konuşarak
ben gönüllü tercüman,
Elisabet yüksek bir Hakimin kızı,
birde Edgar nişanlısı.

Orta yaşlı Haldun Taner adlı biri
gülerek yanımıza geldi,
almanca konuştular.
Akşama Deve Kuşu Kaberet Tiyatrosu’na
konuk oldular.

Merdiven yükseltili salonda
kırmızı şapkalı püsküllü lambaların altında
küçük bir yuvarlak masa etrafında
hem oturuyor, hem içiyor
hemde oyun seyrediyoruz.

Sahnede iki kişi
biri kız biri erkek
birbirlerine doğru yürüyerek;
"Karşılaşıp tanışsınlar mı?"
sorusuna cevap arıyoruz;
"Hayır karşılaşmasınlar!" diyoruz.
Her ikisi
birbirlerini görmemezlikten gelerek,
bize dönüp gülerek,
teğet geçip gidiyor
ve oyunda başlamadan böylece bitiyor!

Nedenmi anlattım bunları sana sadık yâr?
Oyun; Haldun Taner’in yazdığı ’Ha bu diyar!’.
Oyuncuları ise Zeki Alasya ve Metin Akpınar.
Dün yine
Müjdat Gezen ve Metin Akpınar adlı iki sanatkar,
kuma gömülü-kapalı, kıçı açık gözlerimize,
tarihten sayfalar açarak;

"Demokrasiye ulaşamazsak,
belki..."