Döllendiğim
ve
bölündüğüm
dünden itibaren.

Aldığım her nefes
tarihim diye yazılmaya başlandı.

Öptüğüm ilk kadın
aşık olduğum ilk şeytan
yattığım ilk Lilith.
Beğenmediğim her yemek
kestiğim sakallarım.
Düştüğümde kalkmalarım
kayda değer mastürbasyon sonrası ölü çocuklarım
ve yara izlerim kayda geçsin.

Yaptığım ilk hata
acemiliklerim
sessizliğim
şaşkınlıklarım
söylenmemiş şiirlerim
içi boş havalı mısralarım kayda geçsin

beş yaşım
on yaşım
yirmi yaşım
otuz yaşım
ve ölüm noktalarım
çamur ve balçıkla kaplı kara güneşlerim.

Tekrar ve tekrar yaptığım
hüzünlenip
sustuğum
susayıp
uyuttuğum hatalarım.

Yaşamak
ah
çirkin bir şey
Yaşayamamak daha çirkin
seni yaşayamamak.
Sonu mastarla biten tüm kelimelerin
kökeninde hüzün vardır matmazel.

Ben senin ellerini ve ellerinin değdiği her yeri öperim
sonra da uzunca bir sokak ortasında
yaşıma
yaşamına
toplumuna
devletine
acısına
akına
ve karasına
söve söve
sigara içerim
içtim içeceğim .

Aynadaki yansımama bakıyorum
kızarmış gözlerim
kirlenmiş
etim.
Ellerim titriyor
birileri buna yoksunluk diyor.
Hesaplarım tutmuyor
Laplace Şeytanının kıçını tekmelemek istiyorum gücüm yetmiyor.

Düzgün bir insan olmak
düzgün
sessiz ve gerektiğinde usul usul düzülen bir insan.
Herkes herkesle düzüşmek istiyor da olabilir.

Düzgün bir insan nasıl güler sevgili
mutlu bir insan nasıl güler
mutsuz bir insan nasıl güler
Schrödinger’in kedisi
ölü
kendisine sor istersen.


Tanrının iyi kulları var
ve kötü kulları
birde benim gibi yaşa işte dedikleri
Yağmur sonrası güneşte seni dudaklarını parçalanırcasına öpecek ve sonra
kendi kabuğuma sarılacaktım.

Cahilliğime ver yapamadım
biraz çamur ve kandan ötesi değilim
ölmeye uzak
yaşamaya daha uzak...