Tut yüreğimden Ahu, savuştur içimdeki buhranı,
Boğuyor şu garip meczubunu içindeki ahı.

Seni gördüm, ben seninle kör oldum.
Aşkın dili var imiş meğer ben lâl oldum.

Ufacık bir tebessüm, ömrüme üfler gibi,
Yanakta beliren gamze, tadı şeker gibi.

Bir fincan kahve koy, ayıramaz gözlerinden beni,
Şarkılar bile anlatamaz o narin kirpikleri.

Hasretinden gönlüme ahlar düşer oldu,
Şu kısacık zamanda kalbim sana viran oldu.

Affet Rabbim. Kulun bir kuluna gönül koydu,
Candan geçemez kâideler, yandı kulun ah kül oldu.

Hüzün boyadı gökyüzümü, yârim gelmez oldu,
Kısacık bir akşam, yoğun bir akşamda özler oldu.

Önümüzde sıralı dağlar, ben yine çukurdayım.
Yanına gelmek için dağları delen Ferhat mı olayım?

Yüzümde solgun bir hâl, içimde fırtınalar kopar,
 Seni daha ne kadar bekleyecek bu Ensâr?

Bir çıkagelsen, ansızın bitsen başucumda,
Ben bütün soğukluğumla ısınsam koynunda.

Bir şeker tadı koparsam, al boyalı yanaklardan,
Bakışsa gözler, bir ışıltı ile kopsam karanlıktan.

Bir çay demlesen, kırk yıllık hatrın endamında,
Seyretsem seni karşından çayın koyuluğunda.

Bana gelsen, daha neler ederim bir bilsen,
Anlatmaya gücüm yok, diyorum artık gelsen..