Yaratan cemalin güzel yaratmış,
Kaşına, gözüne nazar değmesin.
Haline, tavrına zarafet katmış,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.

Kırıp, incitmezsin bilerek canı,
Gördükçe kaynıyor insanın kanı,
Kaybettim sayende aklı, izanı,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.

Yüzüne baktıkça hicranım artar,
Aklım ne düşünür, ne doğru tartar,
Bir tebessüm et de, bir canı kurtar,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.

Yoluma çıkınca güneş doğuyor,
Biraz uzaklaşsan dünyam soğuyor,
Senden ayrı kalmak beni boğuyor,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.

Seni göremezsem bil ki yaşamam,
Belki yürüyemem, belki koşamam,
Çağlayıp akamam, dolup taşamam,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.

Bırak artık nazı gözümün nuru,
Kimse taşıyamaz bunca gururu,
Gelince artacak gönül süruru,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.

Duruşun, endamın layık övgüye,
İhtiyacın yok mu senin sevgiye?
Yoruldum vefasız; gel diye, diye,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.

Uykuya varmadan yıldızlar söner,
Hislerim kabarır ummana döner,
Sevilmek zorsa da; sevmekte hüner,
Benim gönlüm seni nasıl sevmesin.



Sabri Koca