Yürü Hak’kın yolunda, yardımı ondan iste.
Dünyaya bel bağlama, can emanet kafeste.

Doğruluğu ararsan, önce kalbine bir sor.
Orada bulamazsan; ahrette de işin zor.

Rabbin seni gözetir, kalbini dahi bilir.
Tövbe ile cilala, akıp gitsin bütün kir.

Seni yoktan var eden, şah damarından yakın.
Nedendir bu uzaklık, niçindir bu firakın?

Başkasına bakarak çizme kendi yolunu.
Rabbine sığınırsan, O bırakmaz kulunu.

Kalbi körelmişleri kendi haline bırak.
Müminlere yakın ol, münafıklardan ırak.

Mazlumlara yoldaş ol, zalimlerden uzaklaş.
Eğer af umuyorsan; Rabbine doğru yaklaş.

Çaresiz kalanların ortak ol dertlerine.
Yüz çevirme kimseden, bakıp suretlerine.

Halka yakın olmayan Hak’ka yakın olamaz.
Kibrine tutsak olan asla huzur bulamaz.

Hepsi gelip geçici; ne mal kalır, ne para.
Mevki, makam emanet; baki olanı ara.



Sabri Koca


*firak: ayrılık