Coşkun akan selim ben, sakın çıkma önüme,
Kaya kadar sert olsan karşımda duramazsın.
Bu günü görmek için hele bir bak dünüme,
Keskin nişancı olsan, yine de vuramazsın.


Ben ki düşman içine yalınkılıç dalmışım,
Onca küf far içinde tek başıma kalmışım,
Bir kolumu vermişim, nice kelle almışım,
Bu katı kalbin ile yarayı saramazsın.


Ovada rüzgar esse, dağda fırtına çıkar,
Kimisi korkup kaçar, kimi dişini sıkar,
Katlandığım cefadan sabır taşı da bıkar,
Ne kadar güçlü olsan, çeliği kıramazsın.


Çektiğim yalnızlığı birde şu dağlara sor,
Bu meşakkat içinde sağlam kalmak gayet zor,
Birazcık insaf eyle, birazcık da kafa yor,
Usta bir avcı olsan, tuzakta kuramazsın.


Fazla yükseğe çıkma, kötü olur düşüşün,
Yüzünde donup kalır kahkahayla gülüşün,
Bir kabusa dönüşür gördüğün güzel düşün,
Kahin olsan ne çıkar, bir düşü yoramazsın.


Küçümseme kimseyi, kimde ne var bilinmez,
Bıçak izi geçer de, dil yarası silinmez.
Bazı yollar vardır ki, gitsen bile gelinmez,
Mağrurlanma gücüne, cepheyi yaramazsın.


Affetmemi umarak çalmayasın kapımı,
Derinliği görmeden hesaplama çapımı,
Bilmiyorsan sor öğren; fıtratımı, yapımı,
Hani nerde o yürek, sen hesap soramazsın.



Sabri Koca