22
Yorum
70
Beğeni
5,0
Puan
2721
Okunma


"ben sana konuşamadıklarımı hep ağladım.."
sargı bezleriyle sarılan yara gibi kabuksuzum
bedevileri gömüyorum içimin kum firtınalarına
fondotenliyorum gözaltı morluklarını hatıraların
doruklara çıkıyor kahkahaları annemin
göz göze koşuyoruz tuzlu sulara
gülüyoruz
ve gülmek bazen şifresidir ağlamanın
yüzü terli pencere önünde sarm’aşıklar
bilirim yüksek sesle sevişen sessiz ağlar
dilsiz yosunlar birikti kirpiklerimde
döşek sevdaları
sobada ısınan su banyoları
çatıdan sarkan buz saçakları geliyor aklımıza
gülüyoruz
ve gülmek bazen intiharın milli marşı
kaneviçe mavisiydi odamın tavanı
ütüsü bozulmuş çarşaflara sarılıp yürümek sancılı sabahlara
dört duvar bir pencere bir kilit bir menteşe sesi bir kapı
kaburgamın altına süpürüyorum ömrümü
çatısız ev
kapısız sokak
köksüz ağaç
ve ayaksız masalar geliyor aklımıza
gülüyoruz
ve gülmek bazen bir idam mahkumunun son küfrü
..
5.0
100% (36)