Asil, saf Zaza kızı
Görmedin ki hiç Yazı

Boyun eğmek yok tarihinde
Sonucunda ölüm gelse de

Köyünde masum, özgür yaşarken
Zalimler seni buldular erken

Temiz ruhun kalleşliği yapmazdı
Hayatın, ihaneti kaldıramazdı

Doğmuştun, suçlu bir coğrafyada
Ezilmeliydin ömrünün baharında

Hesaplayamadılar vakurunu, mağrurluğunu
Namusu olmayanlar nerden bilsinler bunu

Sen ki özgürlüğünü kır çiçeklerinden almıştın
Mahrem kişileri görmemiş, tanımamıştın

Bilmezlerdi senin kişiliğini, karakterini
Kendi kişiliksizlikleri ile eş gördüler seni

Sen, ailen ve çevrenin iffet timsali
Sen Hazreti Sara’nın gerçek misali

Kalp gözü ile görmeyen seni anlamaz
Senin gibi dünyaya asla bakamaz

Masum dağ köyünün gerçek meralı
Sen doğarken, doğmuşsun yaralı

Yok sayılmış, unutulmuşsun dağ başında
Sürülmüşsün, ölmüşsün kimin umurunda

Seni tutsak edemez insan yılkısı
Uyuşmaz kültürüne, düşüncene yapısı

Seni senden almaları ne mümkün
İşte bu Dünya’da halen geçiyor hükmün

Gidemezdin zaten o insan müsveddeleriyle
Olamazdın onların kızları gibi, erkelerle el ele

Onlarla kalmaktansa, su daha aziz, daha güzeldi
Bak, Murat’ın suyu sana nasıl kol, kanat gerdi

Yankılanır sesin halen sudan doğaya, ebedi
İşte gür çıkan sesinle bütün hainler geberdi

Anlatsın seni tarih, bütün asra, çağlara
İffet, namus konusunda asla vermesin ara

İnsanlığa ders verdin, iffetli Zaza kızı
Kışlar sizlere hastır, yaşayamazsınız Yazı

Masumiyetin, zarafetin kaplamıştır fezayı
O özgür ve hür düşüncen, titretmekte Dünya’yı

09.12.2018-Ankara