Ah karanlık geceler ah!
Saklayamazsın kötülükleri
Bak yine oldu sabah…

Niye kötü ruhlular hep seni seçer
Atı alan Üsküdar’ı niye seninle geçer

Zifiri karanlığın, günahları örtemez
Şafakla varlığın kaybolacağından
Kimse, “örtünü kaldır” demez

Sende avlamaya başlar çakallar
Sende avlanır yabani hayvanlar
Gizli emelleri olan insanlar
Senin en karanlık anını arar

Aydınlıktan kaçan gelip sana sığınır
Karanlığın hiç bitmeyeceğini sanır
Hep yıldızsız, mehtapsız anların kollanır
Güneş çıkmasın diye balçıkla sıvazlanır

Seni fırsat diye beller hasta ruhlular
Kendilerinin görülmeyeceğine inanırlar
İlahi güçten habersiz bu budalalar
Belalarını tan yerinin ağarmasıyla bulurlar

Oysa gözler en çok sende dinlenir
En güzle ninniler sende söylenir
Koyu karanlığın ardından aydınlık gelir
Sora da inşirah rüyaların söylenir

Kötü düşüncelerin hepsini yap tornistan
Düşüncelerin tamamı oluversin hastan
Hiçbir kimse seni görmesin asla, yastan
Güler yüzünü göster, hep görünme kabristan

Erit, sende zuhur eden tüm kötülükleri
Seni sığınak olarak kullanmasın serseri
Sadece, içinde sakla temiz kalpli neferi
Ve yok ediver içindeki bütün gamı kederi

Sana gelenler sende bulsunlar kalibresini
Hiç çıkaramasın o çirkef seslerini
Kursaklarında bırak kötü heveslerini
Ta ki insanlar koruyabilsin, yeni neslini

Ey karanlık gece, asıl fıtratına dön
Kötü niyetliler asla bulamasın yön
Tüm pandora kutuları sende toplandığında,
Hepsini yakıp bitirdikten sonra sön…

13.01.2018-Ankara