Ne fırsatlar vermiştin bana
Ben aşk acemisiydim sevgilim
Her şeyimi vermeliydim sana
Ben aşkta usta değildim

Bir vermek, bin bağlanmak demekti
Bilmezdim nazı, cilveyi sevgilim
Seni el üstünde tutmam gerekti
Serenat mı? Sunuşunu bilmedim

Sende filizlenmişti asıl geleceğim
Ben ise günlük yaşardım sevgilim
Sensiz geleceğe nasıl gideceğim
Sende kaldım, kendimde değilim

Dünyam tozpembeydi, başım havada
Uzak durmana ihtimalim yoktu sevgilim
Meğer su dövüyormuşum havanda
Sensiz kör ve sağırım, nereye gideyim

Sen, ilgi beklerken haklı olarak
Ben, benliğim ile yaşadım sevgilim
Sen kanıyor iken hainlere dayanarak
Bedenen aşkın içinde değildi yerim

Sen serbest, özgür hareket ederken
Ben çekingen davranırdım sevgilim
Sen bir yudum çayımı içer iken
Ben tamamen kendimden geçerdim

Seninle olmak en büyük hazdı
Yaşattığın için teşekkürler sevgilim
Yanımda olduğunda kışım hep yazdı
Bitebileceğini hiç düşünmedim

Benim, seninle güzeldi dünyam
Sen gidince harabeye döndü sevgilim
İkimizle ilgiliydi gördüğüm her rüyam
Artık tek başıma sersemim, deliyim

Güneşim sen idin, ayım sen idin
Şimdi karanlıklardayım sevgilim
Yaşama sevincimi bir tek sen verdin
Firkat mı dersin, halen senleyim

Aşk acemiliğim, hayatıma mal oldu
Senle doğdum, sen diye öleceğim sevgilim
Sensiz her anım, her günüm durmadan soldu
Sen yanımda iken, cennete girerim

15.05.2025-Ankara