Biliyorum umurunda değil ama,
Tek bir günüm bile geçmedi,
Sen aklımda olmadan.
Bundan banane diyeceksin ama,
Yüzüm bir kez bile gülmedi,
İyi olduğunu duymadan.

Sanıyordum ki;
Kaçarsam kurtulurum.
Diyordum ki;
Uzakta olursam huzuru bulurum.
Oysa giden sadece bedenmiş.
Aklım, kalbim,
Geride kalan ne varsa sendeymiş.

Bu yüzden;
Yürek sızım hiç dinmedi,
Ben gitsem de;
Ne aklım ne de kalbim,
Hiç biri benimle gelmedi.
Mecnun oldum yollara koyuldum.
Senden kaçarken kendimden oldum.
Sığınacak bir yer ararken,
Bildiğim yerde bile kayboldum.
*
Şimdi sanıyorsun ki;
Kalmaya gücüm vardı da kalmadım.
Sanıyorsun ki;
Gönlünde bana yer vardı da,
Ben o yeri beğenip almadım.
Oysa biliyorsun ki;
Ben sana misafir bile olmadım.
Hep kapının ardında,
Hep yolunun ağzında,
Uzaktan bakıp duruyordum.
Sen başka toprakları yeşertirken,
Ben suyun kenarında kuruyordum.
Sen uzaklara akıp giderken,
Ben yanı başında çöle dönüyordum.

Celal BAHAR