öğle vakti gidimleri gölgelerin izinden
yorgun atların merasimi
zaman kırbacını savuruyor arabacı



siyah saçları konfetiliyor imbat
bekliyor poyraz örsünde nalıncı
tekerlek icat olduğundan beridir
güneşin altın saçlarında mor sancı



sustuğunda betonarme yürekler
çimenlerin türküsü
çözülür yeşil sarmaşık çelik karkas kırlardan
gecenin alevli dansı başlar
coğrafyasız ateşlerin başında bir al yüzlü gacı



kız kalelerin köz mazgallarından
kahveli garlar akar marmaranın yutağına
keşişli dağların martılarını seyreder sirenlerin ardından
tanrılarını karanlığa kurban veren isli hancı



zor olmalı esmer sevgililerin ardından
bir dimağ ve ülke dolusu kanat taşımak
omuzlarda ölü çınarlara yakılan taciz şarkıları



kırmızı ile siyah sevişirken yeşil varoşlara
baltaların gölgesinde
en zoru benim serçemdi çığlıkları
kasıkların volümünü yırtan
kartal pençeleri büyütmenin verdiği isterik acı



ışık göz kapaklarını aralıyor
rakım ayırmıyor yorgun mezarcının küreği
toprak tamlanmamış öyküler anlatıyor öz çocuklarına
mor yine güneşin altın saçları



korkulu gözler giyinen tenlerden
yarınlı sözler sökmekle meşgul tabelacı
daha bir yürekten savruluyor kırbaç
bilinmeyen dillerden karalamalar haykırıyor
boğuk sesinde artık arabacı