Ardısıra geldi kelimeler de karışmadı zihin
Hayattı menbaı sözlerin tek hazine degildi beyin
O yazmaya başladığında durdu ve geriye aktı zaman
Hızı zamansız dı, o duramazdı ilham geldiği an

Ve geldi ilham, işledi zihin, söyledi akıl, hükmetti el kaleme
Kalem başladı kağıt pistindeki dansına, tükenip yok olma pahasına
Aktı mürekkep bakir beyazlıkların derinliklerine tüm siyahlığıyla
Ve başladı, kelam inkişaf etti, hayat zuhur etti satırlarda

Dayanamadı ilhamın gücüne kırıldı kalem, aktı mürekkep
Başladı ve duramazdı, siyah ve beyazın hüküm sürdüğü bu renk cümbüşü
Kan mürekkep, el kalem oldu ve durmadı aktı kelam kan kırmızı
Tek var olma sebebiymişçesine yazdı, varlığından damla damla

Saf beyaz, kan kırmızı, karıştı birbirine, tutkulu bir vuslat gibi
Hiç tükenmeyecekmişçesine, tükeneceğini bile bile, aşk gibi
Sanma ki son damla kanla bitecek o yazar, hayat gibi
O artık aşk dolu satırlarda tadacak yaşamı, sonsuzluk gibi

Ş. Tarık ZİNCİR