Yaşamak istiyorum;
Göçmen kuşlar gibi,
Özgürcesine...

Yaşamak istiyorum;
Engin dalgalar gibi,
Hoyratçasına...

Yaşamak istiyorum;
Semadaki yıldızlar gibi,
Büyülercesine...

Yaşamak istiyorum;
Coşkun sular gibi,
Sınırsızcasına...

Yaşamak istiyorum;
Bir deli rüzgar gibi,
Hayaletçesine...

Yaşamak istiyorum;
Hudutsuz evren gibi,
Engincesine...

Yaşamak istiyorum;
Ah şu insanlar gibi,
Ölümsüzcesine..!

Nedense yapamıyorum.
Acizim, biliyorum.
Hadsiz ihtiyacım var, sayamıyorum.
Birine bile, güç yetiremiyorum.
Hayata meylediyorum.
Sadece düşünüyorum.
Ve yalnız kalıyorum,
Çok yalnız!

Yaşamak istiyorum;
Var olan her şey gibi,
Kusursuzcasına...

Yapamıyorum!
Bende bir maya var, biliyorum.
İlmek ilmek dokunuyorum.
İşlersem, parıldıyorum.
Boşlarsam, kararıyorum.
Hem de ne kararıyorum.
Karadelik gibi, zerre bırakmıyorum.
Hayatı içime çekiyorum.
Uyarmadı deme, ha patladım ha patlıyorum.
Varsay ki boyut atlıyorum.
Sonsuzluğa, özlemle yol alıyorum.

Evet aklın karıştı, biliyorum.
Seni de anlıyorum.
Sarhoşun yazdığı okunmaz diyorum.
Kendimden biliyorum.
Ve artık susuyorum.

Ş. Tarık ZİNCİR 05.12.18/19.19 İZMİR