Gidersin birgün...
Tıpkı davetsiz geldiğin gibi,
Gönlüme destursuz girdiğin gibi.
Çekip gidersin bir gün.
Bana da dağıttıklarını toplamak,
Kırdıklarını onarmak düşer.
Ağlattıklarını güldürmek,
Yaşattıklarını maziye gömmek düşer.

Bitersin birgün...
Tıpkı ansızın başladığın gibi,
Bir anda yeşerdiğin,
Kök salıp, dal verdiğin gibi.
Bitip tükenirsin birgün.
Bana da o güne kadar sabretmek,
Bir kenarda beklemek düşer.
Kader böyleymiş demek,
Ve o kadere boyun eğmek düşer.

Hayatın bile bir başı,
Bir de sonu var.
Gecenin desen hem zifiri,
Hem de şafağı var.
Evet bende çoktun ama;
Sanma ki;
Sonsuzluk diye bir şey var.
Azar azar azalıyorken,
Bak gör;
Bitersin bir gün.
En nihayetinde;
Bu canın da bir Yaradan’ı var.
Tam da kalmak isteyeceğin gün,
Bu gönülden kovulur,
Gidersin birgün...
En nihayetinde;
Bu kalbin de bir koruyanı var.

Celal Bahar