Ezelden ebede hüzün taşıyor,
Ömrümü sırtlamış gidiyor yıllar.
Git gide bizlerden uzaklaşıyor,
Sanırım bize kin güdüyor yıllar.

Elbet düşe kalka büyür bebekler,
Kimi erken yürür, kimi emekler,
Kimi koşar gider, kimisi bekler,
İnsanı toprağa katıyor yıllar.

Oku kitabını, defterini dür,
İster hızlı yürü, ister ayak sür,
Öyle de, böyle de gidiyor ömür,
Birbiri ardınca bitiyor yıllar.

Gözlerde fer sizlik, kafada duman,
Değirmen misali öğütür zaman,
Fayda vermez olur artık ağlaman,
Bir güneş misali batıyor yıllar.

Yapılan hesaplar bazen de tutmaz,
Akan göz yaşını mendil kurutmaz,
Sen unutsan bile; yıllar unutmaz,
Herkesi bir yana atıyor yıllar.

Zamanı boş yere öldüren biziz!
Çoğumuz belki de birer katiliz!
Suçluyuz, tamamen masum değiliz,
Bize boş yere mi çatıyor yıllar?

Gidiyorum diye haber salıyor,
Bize verdiğini çekip alıyor,
İnsana sadece hüzün kalıyor,
Bizden aldığını satıyor yıllar.

Gençlikte sanırsın bu ömür bitmez,
Akıl kemal bulur, zamanın yetmez,
Saatler bir daha geriye gitmez,
Şimdi gözlerimden tütüyor yıllar.



Sabri Koca