bu günlerde daha çok özlem var sana
sanki yönü değiştirilen suyun önünü açacaksın
çiftçiye tohum ilâç, gübre
ve yer açacaksın


senin gözlerine bakınca gülecek çocukların yüzü
yine elinde tebeşir kara tahta başında
gerçek bir öğretmen olacaksın
işte bu diyecek yeni nesil


babam diyeceğim sana çocuklaşınca
işte o diyeceğim salıncakta sallanan
sevecen insan yüzünle
çocukla çocuk


çok tanıdığım birine benzeteceğim gözlerini
bakışlarında göreceğim ’ bu millet sevilmeye değer’
dürbünle bakmaya gerek yok
ileride umut var


güçsüzlerin işidir umutsuzluk
döneklerin gidişi yarı yolda bırakmak
kurtuluşa türkün adım atması yeter
gözlerini çevirip aydınlığa


ordan karşı ufuktan belirecek sensin
yine fabrika bacalarının tüttüğü
savaşın bittiği yerden
yeni hedefleri göstererek


sen nasıl aranmaz, özlenmezsin Atam
nasıl koşmaz sana bu millet
en baş koltuğa oturtmak için seni
sensiz her zaman boş kalan
o yeri doldurulamayan!


10. 11. 2018 / Nazik Gülünay