AYRILIŞININ SEKSENİNCİ YILINDA HALA GÖNÜLLERDESİN.
ON KASIM’A KADAR DEĞİL SON KASIMA KADAR.

SEN GİTTİĞİNDEN BERİ!
Buraları ıssız
Kuş uçmaz,kervan geçmez
Çekirge zıplasa kıyamet koptu sanırsın
Kurt ulumaz,yaprak kıpırdamaz
Sular dudak ıslatmaz bilesin
Kadeh dolmuyor sensiz
Keman ses vermiyor,
Sen gittiğinden beri

Toprak tohum çatlatmadı
Yağmur su içirmedi avuç avuç
Bereketini sergilemedi bilesin
Güneş bir kat daha harlı
Bin kat daha kızgın
Sen gittiğinden beri

Turnalar sessiz ,sedasız gittiler
Leylekler toplu dönüşüşlerini göstermediler
Bir kez “çik”etmedi serçe
Gonca güle dönmedi bilesin
Dal çiçeğe
Petek bala doymadı
Sen gittiğinden beri

Başak bire on vermedi
Nehir artık gürül gürül akmıyor
Yorgun yüreğim dayanmıyor
Uykusuz gözlerim dalgın
Bir damla yaş akmıyor bilesin
ARAS kıvrım kıvrım değil artık
Kup kuru
Ağrı heybetini kaybetti
Sen gittiğinden beri

Kelebekler bahara hasret
Kırlangıç göçü yaşanmıyor
Ceylanların pınara inişi
Bir masal artık bilesin
Dilimde ne bir Sıla türküsü
Ne buram buram sevda kokan şiir
Dilim lal....dilim şaşkın
Sen gittiğinden beri

Ayın yüzü daha asık
Yıldızlar sönük
Bulutlar keyifsiz
Salkım söğütler gölgesiz
Canım çıktı çıkacak bilesin
Umudum uzak,umudum çaresiz
Kalem,kağıt boş
Gönül ilhamın kıyısında bile değil
Yazamıyorum,yazamıyorum
Sen gittiğinden beri
9/11/2018. H. Işık