Bu yangını sen çıkardın gönlümde,
Mevsimler geçiyor, hâlâ sönmüyor.
En güzel günleri çaldın ömrümde,
Daha çok şey var da, hepsi denmiyor.

Gelip geçer diye düşündüm başta,
Üstünde durmadım gencecik yaşta.
Geçirdim günleri işte, uğraşta,
Fırsatı kaçırdım, şimdi dönmüyor.

Yangının üstünde çok yıllar geçti,
Geçen yıllar benim ömrümden içti,
Herkes kendisine farklı yol seçti,
Gönül havalanmış yere inmiyor.

Gönlüm yangın yeri, üstü küllenmiş,
Yağmur yeni durmuş, fırtına dinmiş,
Yılların özlemi ruhuma sinmiş,
İçerim yanıyor, suya kanmıyor.

İzleri kapanmaz kalpte firakın,
Hayaller peşimi artık bırakın,
Yüzüme bakıp da aldanma sakın,
Sanma ki bu ateş söndü, yanmıyor.

Çok yoruldum artık gönül işinde,
Ben ondan kaçtıkça geldi peşimde,
Ağrısı çıkmıyor bir gün döşümde,
Acısı geçmiyor, hicran dinmiyor.


Sabri Koca