5
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1578
Okunma
ölürSem rAhatsız olma..
vasiyetimdir
akşama beş kala
avcuna bir çay bardağı tutuştur
dik gözlerini şehrinin tepelerine
ve yağmura karşı ağla!
"yağmurda ağlamak korkakların harcıdır" diyecekler
ne hikayemizi
ne de bir toprak kokusunda sana geldiğimi bilmeyecekler..
hiç kimse gibi geldim
hiç kimse gibi gittim
kimsesizliğimin hatrına
Ankara’da ıslanmış gibi
arada bir beni hatırla,
sonra istersen ağlama!
şehirleri dikizleyen güzel tepeleri
nedense hep sarhoşlar ve deliler zapteder.
ağır ağır leylak kokusuna keser ya gece;
ben de işte öylece sana bürünüyor
gözlerini tepe/liyorum..
kısa keselim uzamadan bilmece
karanlık çöktüğünde yüreğimin yarası sızıyor
ben, seni düşünüp hüznümü teyemmümlüyorum.
en güzel metruk yanından seyredilirken şehirler
rakım yükseldikçe şaşırıyor kendini adamdan sayan şairler!
sar sar yara bitmez
fakat gün dediğin gelir geçer..
bak, aklar düşüyor sakalıma, ellerinden mülteci
ve aynalar artık ölümü müjdeler..
gözümden düşürüyorum sevişmeyi,
dökülüyorum avuçlarına Sevgilim;
nasılsa dualı avucunda terleyen bir siper
ikimizi de yeter!
Cevap Yaz