“-ellerin ellerime yakışıyor”

ellerin;
soğuk taşları saran yosunun yeşilidir…

ellerim;
acının muğlak yanı(ğı)dır sevgilim,
yalnızlığı aralar gibi çatlamıştır…
ellerim, kaderimi yansıtır,
ağrılarım madalyalıdır,
iç cebimde yenilgilerim, destansıdır!

ellerin avucumda terlediğinde
nasıl titremişse Ankara
ve nasıl nefessiz kalıp kendinden geçerek durmuşsa zaman,
sancılı apoletlerini kuşanmış gövdem
mutlak bir hayret içindedir!

ellerin;
çöle yağmur sırtlayan bulutlar mevsimidir…

ellerim;
parçalanmış şiirlerin sığındığı bir kın,
ve
kışlardan kar çalan çocukların saklandığı çıkındı.
gecesi uzun ve ağzının tadı zehir zıkkım adamın parmakları
ağaran şakaklarına dayanırdı.

şimdi,
bir seher yeline yakışıyorum,
ellerimin çatlağından sızıyor serin ırmak
sabahlara avucunun içinde uyanarak;
reyhan yaprağında aşka seğiriyorum…