İrdeledim maziyi topal çolak bir beden
Yükseldikçe göklere dibe çok çabuk düştüm
Kabil çöktü ruhuma Habil’di benden giden
Kötülükle şahlanıp kendi bendimi aştım


Papaz imam aradım haham keşiş firar da
Havra,cami,kilise yüzüme kapı örttü
İncil Zebur Tevrat’ta aynı hakikat var da
Kur-an’da ki ayetler beni günahla kertti


Bir garip derviş’mişim faniliği unutan
İlahiyle tef ile dolanan diyar diyar
Yunus gibi tenhada bazen aç susuz yatan
Koca ömrüm gam yükü üzerime oldu ar


Hangi yana döndüysem kaderin o urganı
Kısmetime şahlanıp düğümlendi boynuma
Yardır canadır derken kime verdiysem canı
Çıngıraklı bir yılan gibi girdi koynuma


Harmanımı yel aldı bostanımı sel vurdu
Ektim biçtim nafile netice alamadım
Gurbeti mekan bilip terk edip evi yurdu
Huzur bulup bir yerde vuslatla kalamadım


Mehmet Kılıçel


Beğeni ve yorumları ile katkıda bulunan bütün şiir yürekli dostlara teşekkür ederim
Selam ve saygılarımla