Güneşin bana bakan ışıklarını
Kulaklarıma dayatmış bir sabah
Sabah oldu.
Günaydınmı doğrusu?
(Hayıra çıksın uykusu!
Bulutlar beyazlığının asilliğine bulanmış mavi olan hayallerimde yüzüyor
Bak o benim tuttuğum
Beşerî olan her varlık uyuyor
Doğa uyanmış
Ay a arkasına dönmüş ayçiçeği
Güneşe bir selamı çakmış
Biz gömülmüşüz küçük ölümlere
Alışmışız dünyanın gözlerine
İnsan utana sıkıla yaşıyor işte
Güne bakan sevinçleri
Hep uykuyla beraber cebinde

Kollarıma yüklemiş yığınca insanları
Tek tek uğraş demiş sabah
Anla, duy,gör, dokun benimse!
Sonra anlayamadan gitmiş bulutlar batı’ya
Bana geceyi tutup çekmeye

Diğer güne hazırlarsa
Heybeme doldurursa yine onca boş insanı?
Ağaçlar yine uyanırsa, cıvıltıya
Kuşlar öterse alarmım olursa bu (aşka
Günler kovalarsa her bir gecenin ardından
Korka korka...
İşlerse yeleğimi kışın tek kalacağım odaya
Yine bir sabaha

Yanlış insanları atarsam çantama
Olur ya baba
Kızma
Dizlerimi yaralarsam güneş gözüme çarparda
Önümdeki gölgesi dağ taşı görmeden ayağıma biri topuktan vurursa
Ne biliyim işte doğa bana bu şekilde uyanırsa
Kızarsa serçeler yüzümü yıkamadan başladığım kahvaltıya
Düzeni olurda bozarsam
Gözünü kırpmadan belalarına sokarsa
Geceyi verin bana
İnsanlardan yorulduklarımı anlatırım ona

Gece beni dinler
Utanmaz acılarıma
Yüzsüz hatıralarıma
Dokunur dudaklarıma parmakları
Sus Allah aşkına...

Hem sessiz ağlarım
Duyar merak etme dualarım O ’na
İçim rahat eder belki
İstediğim belalara
Onların yer bulduğu insanlara

Belkide beddualar boşuna değil ama
İnsan hep düşünür düzene engelse
Belkide düzeni değiştirecek biziz ama
Çoğu insan akıl edemez yanlışın doğruya çevrildiği ana

Geceyi verin bana güneşten korkuyor yüzüm
Gördüğüm simalara alışamıyor gözüm
Yüzüm!
Kirli ellerim dolaşamıyor gündüz
Gecem sabahıma küs...

Bir sabah kızılının tonu güzel
Birde gecenin siyahisi
Başkası umrumda değil
Hayallerim sadece mavi

Bana geceyi verin
Ay da dolunay olmasın
Parlamasın
Her şey sönsün
Her vakit ölsün bu gece!
Yakalım gönlü boş açtığımız avuçları
Bir kulu istemeye, bir parayı tatmaya bu kadar mı düşüncesizsiniz(im)
Herkes içine kapatsın hıncını
Gece sarar onları
Kimse eylülde üşümez
Derdi olan çoktan elini başkasına ısıtıyor
Yanılıyor...
Acımaz yoksa gün Ay ması

Çıkardımı ortaya gerçek yüzünü
Makyaja boğar insan alnına çizilmiş her bir kader yolunu
Kimse de bilmez
Güya aldanmaz sanar
Gecesi bilir gerçek çehresini
Yalvardığı o ifadeyi bir gece çizer
Birde eline değdiği çalakalemi


Geceyi versinler
Kapatsınlar gözümüzdeki dünya perdesini
Yoksa açılacağı yok bu nefise terbiye meseleleri
Yakıştırmaz kendine insan
Yakıştıramaz gecenin yıldız taneleri