Sen olmayınca,
Çakıl taşlarında güneşin uykusu,narı leke
Bir sel boşanıyor gözlerimden aynalara
Dört mevsim sisle sevişiyorum..



Sevgilim,
Bahar damlıyor oluk oluk hayallerimin duvarlarından
Ayakların diyorum bir tomurcuğa durur gibi
Çarpışınca bakışlarıma...
Mavi benekli kelebekler uçuşur
Göğsümde..
Buğulu camlarda parmakuçlarım
Çiz nefesini..ruhunun halatıyla
Dudaklarını öpeceğim.
Çek gölgemi
Derin derin
Yaralardan..





Sen olmayınca,
Göç kuşları dağ laleri arasından şarkılar söylüyor
Hiçbir çocuk eli sığmaz oluyor avuçlarıma
Bir uçurum boyu ölüyorum sanıyorum
Kanatlarıma mavi ekleyen ellerini hatırlamalıyım
Sonra bütün şiirleri
Mayıs ortası evvelleri alıp gün kıyısına
Ve kumrulara..
Olmuyor böyle
Omzundan başkaya taşamıyor bu nehir
Ne zaman gelip masallar anlatacaksın sevgilim
Dokunsan saçlarıma
Çözsen boğazımdaki
Düğümü...


Olmayınca sen,
Nefes alamıyorum
Bir ses at karanlığa
Geceler çok uzun
Gel..
Gök mavisi kuşlarla gözlerine götür beni ve

Soluğum ol...