4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
631
Okunma
Yıl dediğin ne de çabuk geçiyor,
Dünya potasında eriyor ömür.
Vakti gelen birer, birer göçüyor,
Artık son mahsulü deriyor ömür.
Kimi zengin yaşar, kimisi yoksul,
Kimse götüremez öteye tek pul,
Allah nazarında hepside bir kul,
Günden güne bitip, çürüyor ömür.
Her nefes alışta ölümü düşün!
Aldığı nefesi vermezse döşün;
Donup kalır o an yüzde gülüşün.
Belki de son demi sürüyor ömür.
Düşmüşüm ateşe, sanki hardayım,
Maziyi düşündüm; hep zarardayım!
Çabuk geçti yazım, sonbahardayım,
Şimdi defterini dürüyor ömür.
Örümcek misali bir ağ dokudum,
Hayat kitabını tersten okudum,
Varımı, yoğumu geride koydum,
Çıkmaz bir sokağa giriyor ömür.
Boşuna yaşadım, gaflete daldım,
Herkes yol alırken ben oyalandım,
Musalla taşında bak yalnız kaldım,
Allah’a hesabı veriyor ömür.
Sabri Koca
5.0
100% (9)
Cevap Yaz