Hiç kimse gönlüne koyamaz posta
Akıl izne çıkar insan sevince
Olsa da bedeni komalık hasta
Feleğe yan bakar insan sevince

Kalsa da bir ömür çile hamalı
Ar gelir sevene kural ihlali
Aklını yurt bilir yârin cemali
Beşe selam çakar insan sevince

Gönüller aşk için Hak’tan acente
Tutulamaz canlar O’ndan vareste
Gösterişi sevmez elinden öte
Kalbe kına yakar insan sevince

İmkânsız şey yoktur fiiliyatta
Gerçekler değişir düşle hayatta
Çok sırlar gizlidir muhteviyatta
Taşa tohum eker insan sevince

Verince ikrarı, edince yemin
Menziline yürür kendinden emin
Ben benden bilirim, başta Kerem’in
Tahtına göz diker insan sevince

Hep aynı kalsa da sevide töre
Değişir boyutu kuluna göre
Çözülene kadar vuslatta şifre
Kara sevda çeker insan sevince

Nüksedince bende aşkın saf hâli
Anlayamaz beni normal ahali
Harmandan Rahman’a çıkarken yolu
Kays’tan kopya çeker insan sevince

Menekşe, papatya, karanfil, lale
Yedi kat yabancı, yedi sülale
Delibal yanında, melekler bile
Önünde diz çöker insan sevince


Celil ÇINKIR - DELİBAL