Çiçek açmaz sahrâda, nice ıssız çöllerde;
Kervan geçmez bataklık, yalnız gurbet ellerde,
Biteviye kokusuz, bülbül ötmez göllerde,
Ruhların âleminden bir hülyâ gelir bana.

Uyuduğun her gece, şu gökteki ay değil
Doğrulmuş ok üstüne, gerilmişse yay değil
Olmuşa çare yoktur, pişmanlıksa vay! Değil.
Sineye sükût veren bir evlâ gelir bana.

Yoksa da hiç bir haber ötelere gidenden,
Emrediyor İlah-i, "ibret al her ölenden",
Âlim olsan ne yazar, cahiliz her bilenden,
Uyuyorken öldüren, Hakk Mevlâ gelir bana.

Kırılmışa ne çare, onarmak kolay değil,
Et tövbeni yine sen, yaptığın olay değil;
İnsan bu bir beşerdir, ne merkep ne tay değil,
Endâmı edâlı bir kör, şehlâ gelir bana.

Hakk bildiğin haklıya her servet bir pay değil
Zannetme ki şu hayat kırılacak fay değil;
Ne ikramlık bir kahve, içilecek çay değil.
Sa’adâbat yurdundan bir Ayla gelir bana.
..........
Ali Urgan