Herkes kendinden bir acıyı bulur,
Bulurda her acı kalbinden vurur.
Söylesene hasret kime dokunur?
Bir akıl yor hele, sorda öyle gel.

Bin defa kırsanda yanık kalbimi,
Bırakma gurbette sar ellerimi,
Bir kez olsun tutta son dilegimi...
Bari şu ruhumu sarda öyle gel.

Aklımı uğruna salalı beri,
Hasretin içimde kalalı beri,
Dünya bir ileri, sanki bir geri,
Apansız tan vakti çıkta öyle gel.

Uğruna bir mahkum bu can bedende,
Kara gözlerin saklı nazende,
Hasretim vuslatı gaye edende,
Gökte şimşek gibi çakta öyle gel.

Şu gönlümün senden son bahanesi,
Hasretin ölmüşü, vuslatın sesi,
Senden bu dileğim bir kum tanesi,
Aşkın çırasını yakta öyle gel.

Tüterse bağrımda gözlerin tüter,
Tükenir seneler mevsimler biter,
Gel artık sevgili, özlemin yeter,
Bir lahza uzaktan bakta öyle gel.

Bu dergah, bu hane derviş misali,
Sabır çeşmesinden, ermiş misali,
Hakk gözetiyor bak! Vardır vebali,
Hakk’ın rızasını alda öyle gel.

Çile dergahından geçer gönlüm,
Elbet ektiğini biçer gönlüm,
Vuslat şarabını içer gönlüm,
Kin ve nefretini, kusda öyle gel.
..............
Ali Urgan