Ilâhî makam haberci kuşlarını dökerken
Dinledim seni...



Her yanım geceydi sabaha yakın
Bir tekerlemeyi sürekli söyleyen dilin
Önce korktum
Sonra usulca gülümseyerek
Bir daha uyumadım
-buradaydın-



Dualarla öperken yüzünü
Dizlerimin titreğine aldırmadan ölüyordum başka türlü
Yüreğimde kelebek çırpınışları dellendikçe
Çoğalan sevi oluyordu tenhalığım ki
Giz tozları tenimde uyanan
Salkım dal




Hayra yorulan düşlerin yolunda
Gül suları dökün üzerime
Bir de anka kuşlarını
Belli ki öğüdüdür bu gökyüzünün
Nasıl görünmez bir şeyse hiçbir şey
Peki ya
Kentin buluta çalan aydınlığı sahi mi
Buğular içindeyim
Hafızamda değişmeyen sesin



Bırak dirilsin toprak korkularıma
Bırak dilindeki tekerlemeyi
Aklından geçen şarkıyı söyle bana
-beni bırakma-

Renksiz perde de gülümserken sen
Daldım gözlerine
Sesin ince bir yağmur gibi
Sinen kulaklarıma

Gece bitti
Uykumu bölen ürpermeyle

Deliriyorum galiba