6
Yorum
30
Beğeni
0,0
Puan
1261
Okunma
kuzey yamaçlarını yakmasına rağmen
hep doğudan doğar güneş
kızıl bir yankının içinde kaybolur zaman
çarşaf çarşaf
efkar bulutları uzanır o vakit çaresizliğe
ve
bir avuç kalakalmışlığa gizlenir
iç yanıltan bilinmezlik
yeni bir mevsimdir aslında
çapaklanmış gözleriyle ufku izleyen sevi
yeni bir uyanıştır
karanlığın eteklerinden kalma
gözlerdeki renk ise beyazdır artık
tüm siyahların üstünü örten
....
gün
usulca gözetse de ışığını
adımlarca fazlalaşır adam gibi sevisler
darmadumandır bilinmeyen sezgilerin örtüsü
kalbin ateş olduğu yerde
nar kabuğu gizler kendini istemeden
sözlere sus gelir çünkü
sesin dans ettiği yerde
gözlere de mil
.....
kuzeyinkızı//soluksuzca
Cevap Yaz