parem
hüsrana uğratmadan zamanı
ve kelamı
yürekten gelen huzurla
nura üflüyor bir garip ses

fır edilesi bir mektupla
gözümle
sözümle
sana adıyorum bir aşk_ı şemşi

leblerin şimala döndüğü
bir ağıtla suda söndüğü
sıra sarılı bir kıyafetle

aşk kendinde aşığa mahcup
ve kendinde gezgin bir mahzen


vakfedilen ruhun
ve gönlünde suyun
aşkın vesilesinde
vasıta arar makam_ı kıyamet


pert olmuş bir mevsimin
yüreğe kanatlandığı
bir deryayı sana sunmak



selam eyleyen bir baykuşa
sura sır dökerek
bir takvayı aşka nebi eyleyen


hicranında bir ölümle
doku döküyor sırata
can parem
yolu ucunda bir meyveye
sokularak sobeliyor gül_ü mübareği

şikayet etmeden bir harf_i tayyibeyi
sana sokulmak
münhasır bir güzeli
koparmadan ay gibi
hayranen izlemek...

kibre düşmeden bir cümleye
seni giydirmek ne hoş
vuslatlı bir gecede