Var eden kainatı nakş ederken,
Uykuda gözleri aralasak mı,
Gündüzü güvenli gece puslarken,
Hülya ya dalıp da yaralasak mı...

Nice canlılar yaşıyor evrende,
Tutulur akıllar gören tenlerde,
Ve Hakk’a koşarlar türlü renklerde,
Şöyle kainatı turalasak mı...

Kar tanesi düşerken seyret göğü,
Çarpışıp yok olmaz azıyla çoğu,
Hakk’dır baki düşünme varı yoğu,
Batıl olanları kürelesek mi...

Ormanlar cümbüşü yeryüzü cennet,
Seyrine yok doyum görüntüsü net,
Malın mülkün kalmaz hükümsüz senet,
Aklı kıt olana kiralasak mı...

Gelmiş geçmiş mevcut’iken hep onda,
Merhametine muhtaç ömür sonunda,
Hedef kulluk ise zarar yok bunda,
Kur-an’ın nuruyla çıralasak mı...

Gerçeği gözardı kolay geliyor,
Bu zamanda hayat böyle soluyor,
Kimi vuslatta kimi geç kalıyor,
Kalb’de ki mühürü paralasak mı...

Fani dünya bu ne tüli emeldi
Ruh Rahmana nefis şerre yöneldi.
Ne vecd oldu ne alın yere geldi
Ecir defterini sorgulasak mı...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 10.07.2018