1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
946
Okunma
Evvelinden gelen bakışların biz bağına giden yolda
Aşkın kitabını yazdım,
Ve okudum...
Günlerden perşembeyle başlayan yolculuğun
Tek katlı evin bahçesine düşen rüzgar
Kahverengi saçlarımı dağıtırken
Sakinleşiyordu bahar
Ağaçların göbeğini yontan dedem oyuncaklar yaparken
Mutluydum...
Gökyüzünde uçurtmaları dans ettirmek
Ateşböceklerine gülümsemek
Adım Elif,çocukluğumdu..
Gökkuşağının ipini tutarken tanıştım onunla
Zaman geçti
Dedem öldü
Uçurtmam kayboldu
Geriye paylaşılarak büyüyen
Sevgiler ve çocuklar kaldı
Şehrin kanatlarında ülkesiz yalnızlıkla çırpınıyorum
Bilmiyorum,
Dokunur mu göğsüme aynı pencereden bir el
Adın çocukluğumdu benim
5.0
100% (5)
Cevap Yaz