Ben ölürüm bu sevdaya dahil
Sen gülüşünü yağmurlara bağışla.
Benim sevdam sana ebedi iken,
Yağmurlar kokunu toprağıma düşürsün efil efil.

Ben seni kaybetmenin korkusunu üzerimde taşırım,
Sen,dağ yollarında karlar altında açan,
Kardelenlere bağışla cesaretini.
Umudumuz tüm imkansızlıkları yenecek.

Sen ki kalbimin kapılarını açtın sevdaya,
Yüreğimdeki duruşunla, bana sevmeyi öğrettin.
Kalbim,dudağından çıkacak her söze ritim veriyor
Bir sussan duracak yerinde.

İşte böyle bir aşka boyadın Dünyamı
Şimdi içimdeki hasret fitili geceyi aydınlatacak,
Ayrılığın koynunda sevişenler uyanacak.
Seni yokluğunda bile nasıl çok sevdiğimi Görecek herkes.
Görecek ve nasıl “sevilir”
Herkes kendi gözleriyle şahit olacak.

Sen şimdi gözlerindeki ışığı bana bağışla,
Dağılsın üzerimden kara bulutlar birer birer.
Ne zamanım ziyan olsun,ne de gülüşüm solsun
Her anım tekrar ve tekrar seninle can bulsun.