İtaat yüce Hakk’a kuluna neme gerek
Sevgiye karşı koymaz dayanmaz seven yürek
Aksini düşünürsen üstüme iki kürek
Toprak at usanmadan ruhum huzura ersin
Musallada gör naaşım bendine kudret versin


Bende eylül sızısı Kasım’a bir ay kaldı
Ekim’i sil aradan o benden seni aldı
Gittiğin günden beri içim kan ile doldu
Anlatsınlar ömrümü garip ne çekti dersin
Döşüm de yanan yangın belki tenini sarsın


Evel direncim bitti hevesimi yitirdim
Yaşama sevincimi yavaş yavaş bitirdim
İçkiye kafa vurdum kadeh kadeh götürdüm
Derbederdir dediler koyun kafayı yorsun
Zararı bize değil aman hep uzak dursun


O eski şarkıları tekrar tekrar dinledim
Kendim söylermiş gibi tekrarlayıp inledim
Belki de derdim bir di kurup kurup bin’ledim
Fırsat verdim feleğe sabrıma günah örsün
Varsın berduş halimi bütün ahali görsün


Yaktım resimlerini külünü verdim yele
Mecnun olmuşum zaten dile gelmişim dile
Yıkar mı yıkılanı daha çekerse çile
Kader melanetini dertli sineme gersin
Hicran kuşanıp oku saadetimi vursun


Mehmet Kılıçel

Şiirimi güne seçen seçki heyetine, beğeni ve yorumda bulunan şiir yürekli dostlara teşekkür ederim
Selam ve saygılarımla