sesimi aradım kederli bir yağmurda
yankımı yele verdim göl kıyısında
aşk soneleri okudum sevdalarıma
taşta tohum çatladı
ırmaklar akıp gidiyor

kuşlar bu bahar ateşli rüyalar gördüler
ölü savaş meydanlarında yitikti dirilmenin çığlığı
tiyatro sahnelerinde figurandı kimileri
kimileri yıldızlar örüyordu saçlarının samanyolunda
aydınlığın özlemini çekerek


bir ağaç gövdesi gibi diri olmaktan uzak ah kendini gerçekleştiremeyenler
kargalar acı acı öttü sizin için bu bahar
tuhaf bir soy tarihin belleğinde ah kendini gerçekleştiremeyenler
taşta tohum çatladı kitabelerden silindi bütün hiyeroglif yazılar
lotus çiçekleri gibi çamurda açtı kimileri

sesimi aradım kederli bir yağmurda
güneş altında çiçekler açar mor dağlarda
gelmeyecek geleceğin deniz fenerlerini bekleme gönlüm
gökkuşağının altından geçmek onurlu bir duruş ister


ah kendini gerçekleştiremeyenler gemilerin dümeni nereye yol alıyor
bu akordu bozuk dünyada görkemli bir senfoni için ayarladım ben sesimi
ya sizin sesiniz ataerkil çokça feoadal umutlara ihanet eden
ah kendini gerçekleştiremeyenler sevinç dizeleriniz hiç olmadı sizin
külde fal baktınız yarınlara
kehanetiniz olan kötülük çiçekleriyle
yağmurlar için sakin bir duanız bile yok dilinizde


sahi siz ölüler tapınağında yaşıyor musunuz
sesimi aradım kederli bir yağmurda

Ömriye KARATAŞ
27.05.2018