ikimiz için bir sonbahar mevsimi çizdim tuvale
her dem taze gülüşünle yürüdüm sensiz yılların yollarını
şarkılar söyledim sana ağır yaralı
yaprak dökümlerinde nereye ey yüreğim
gittikçe çoğalıyor yalnızlığımdaki yabancılar

bir gelincik açıverdi işte
kuşların kanatlarına aldı beni çocuklar
gittikçe çoğalıyor yalnızlığımda yabancılar
ağır meyve dallarını döktü mayısta kirazlar
bir gelincik açıverdi işte kızıl demetleriyle
gittikçe çoğalıyor yalnızlığımdaki yabancılar

kara tomurcuklu gelincik
sana adanmış yılların gizli hüznü çarpıyor pervazlara
kuşlar uçup giderken
yaşamın taçlanması yalnızlığımda ne iyi
sen buna papatya buketi diyorsun
ben seviyor sevmiyor
gittikçe çoğalıyor yalnızlığımdaki yabancılar

bir zakkum gibi yakıp gittin dudaklarımı
kendimi dinliyorum şimdilerde
yırtık yelkenlerle deniz kıyılarında geziyoruz
fırtına bendeki bütün güven veren dağları yıktı
salt yalnızlığa giden yollar açık
gittikçe çoğalıyor yalnızlığımdaki yabancılar

fırtına ortasında hangi türküyü söylüyorsun ah çocuk
yolcu kuşlara susmak yakışır
ebedi susuşlar mahzun sularında akışır
gittikçe çoğalıyor yalnızlığımda yabancılar

ikimiz için bir sonbahar mevsimi çizdim tuvale
ağır kapılardan ne zaman çıkıp seyredeceğim ay ışığını
mutlu olamayan aşklar uğruyor nicedir adreslerime
erguvan kokan açık yaralı aşklar
gittikçe çoğalıyor yalnızlığımda yabancılar

Ömriye KARATAŞ
28.05.2018