ay ışığında uyuyan çocuklar
okyanus göğünü doldurdu turnalar
gül parmaklı şafaklar nereden yükseliyor bu çığlıklar
köpükten doğan deniz söndürdü yakamozlarını
aşığın gözyaşı gül renginde akar ey sevgili

seninle bir ırmağın ağzına varacağız
yeşerteceğiz tohumu baharlarda tunç giysili çocuk
gözyaşları için zaman yok
kentleri yağmalayan savaşçılar için söz yitim
gül parmaklı şafaklar nereden yükseliyor bu çığlıklar
köpükten doğan deniz söndürdü yakamozlarını
aşığın gözyaşı gül renginde akar ey sevgili

toprak ana gaia
yüz kollu devler sarmış dünyayı
titanlar ey gül parmaklı çocuk
çamurdan ölümlü insana ulaştın
aşığın gözyaşı gül renginde akar ey sevgili

kış fırtınasıydı
kıyılarımızı alaboraya çeviren
bu aşk masal diyene masaldır
ağustos gülü gibi açardık zemherilerde
kün emrinde noktalandığın yerde üşüyor musun ey sevgili

gonca bir gülsün kapalı ve bakir bir geline benzeyen
hangi bahar açacaksın saba yeliyle
sonbahar yaprakları yağmurlarla raksta
mihnet ve meşakkat giysilerini giymişsin hazanda
dikenler ayağını zedelese de
yaşamak seni gül ve fesleğen kokularında
aşığın gözyaşı gül renginde akar ey sevgili

Ömriye KARATAŞ
27.05.2018